الْعَجْزُ آفَةٌ وَ الصَّبْرُ شَجَاعَةٌ وَ الزُّهْدُ ثَرْوَةٌ وَ الْوَرَعُ جُنَّةٌ وَ نِعْمَ الْقَرِینُ الرِّضَى .
و درود خدا بر او،فرمود: ناتوانى،آفت و شکیبایى،شجاعت و زُهد،ثروت و پرهیزکارى،سپرِ نگهدارنده است:و چه همنشین خوبى است راضى بودن و خرسندى .
کلام مولا،حکمت 4 نهج البلاغه
نویسنده » » ساعت 11:5 عصر روز دوشنبه 88 مهر 20
الْبُخْلُ عَارٌ وَ الْجُبْنُ مَنْقَصَةٌ وَ الْفَقْرُ یُخْرِسُ الْفَطِنَ عَنْ حُجَّتِهِ وَ الْمُقِلُّ غَرِیبٌ فِى بَلْدَتِهِ .
بْخل، ننگ و ترس، نقصان است . و تهیدستى مرد زیرک را در برهان کُند مى سازد و انسان تهیدست در شهر خویش نیز بیگانه است.
کلام مولا،حکمت 3 نهج البلاغه
نویسنده » » ساعت 11:10 عصر روز سه شنبه 88 مهر 14
أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ وَ رَضِیَ بِالذُّلِّ مَنْ کَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ وَ هَانَتْ عَلَیْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَیْهَا لِسَانَهُ .
آن که جان را با طمع ورزى بپوشاند خود را پست کرده ، و آن که راز سختى هاى خود را آشکار سازد خود را خوار کرده ، و آن که زبان را بر خود حاکم کند خود را بى ارزش کرده است.
کلام مولا،حکمت 2 نهج البلاغه
نویسنده » » ساعت 7:26 صبح روز جمعه 88 مهر 3
کُنْ فِى الْفِتْنَةِ کَابْنِ اللَّبُونِ لَا ظَهْرٌ فَیُرْکَبَ وَ لَا ضَرْعٌ فَیُحْلَبَدر فتنه ها چونان شتر دو ساله باش، نه پشتى دارد که سوارى دهد و نه پستانى تا او را بدوشند.
کلام مولا ،حکمت 1 نهج البلاغه
نویسنده » » ساعت 7:16 صبح روز جمعه 88 مهر 3
